Зерттеу мақсаты: көркем және публицистикалық мәтіндерді ұлттық мәдени құндылықтарды жеткізетін тілдік бірліктер шоғырланған құрылым ретінде зерттеу, талдау, тілдік бірліктердің эстетикалық, стилистикалық қызметін анықтау, интерпретациялау және ХХ ғ. басындағы газеттік лингвистикалық мәтіндерді жазба мұра ретінде тану.
Негізгі нәтижелер: «Қазақ» газетінен (1913-1918 жж.; № 1 – 265) бастап төте жазуға, емленің қалыптасуына, тыныс белгілері, тіл тазалығы, баламалар табуға көңіл бөлінді. Төте (усул-жәдид) жазу шағатай жазуымен салыстырылды, шағатайлық таңбалар анықталды, дауысты дыбыстардың (ы,і,у,ұ,ү) таңбалануы талданды. Төте жазу бүгінгі Қытай қазақ диаспорасының төте жазуымен салыстырылды. «Қазақ» газетінен транслитерацияланған мәтіндер төте жазумен берілді, салыстыру үшін кирил әліпбиіне түсірілді. Мәтіндерден қоғамдық-саяси лексиканың қалыптасуын дәлелдейтін тілдік материалдар іріктелді. Қоғамдық-саяси лексиканың қалыптасуында «Қазақ» газетінің орны ерекше екенін дәлелдеудің, қазақ тілінің бүгінгі күйін, сонымен бірге болашақтағы дамуын айқындаудағы рөлі айрықша екенін ғылыми негіздеудің маңызы зор, сондықтан «Қазақ» газетінің тілдік ерекшелігін кешенді зерттеу жобаның өзектілігін айқындайды.