Тарихы
Тіл мәдениеті – қоғамдық сана мәдениетінің дамуымен тікелей байланысты қарастырылатын тіл білімінің саласы. Жалпыға міндетті білім беру, ағарту ісі жолға қойылып, ғылыми зерттеулердің нәтижелері өндірісті өрістетуге, экономиканы дамытуға қызмет ете бастаған, ел өміріне саяси-әлеуметтік жаңарулар енгізіле бастаған кезде бұқара көпшіліктің қоғамдық қарым-қатынасының сапасын арттыру, сауатты сөйлеу және жазу мәселелерін реттеу, жолға қою қажеттігі аңғарылды. Сол уақытқа дейін бірнеше жазу үлгісіне көшіп үлгерген, кеңестік кеңістікте ортақ тіл саналған орыс тілі үстемдігінің тар шеңберінен аса алмаған қазақ тілі жазу-сызуының, сөйлеу әдебінің біріздендіру заңдылығын анықтау міндеті тұрды.
Осыған орай 40-жылдардан бастап бұқара көпшілікті сауаттандыру, жаңа әліпби қиындықтарын түсіндіру, емле талаптарын анықтау секілді мәселелермен арнайы шұғылданған көрнекті ғалым, Ұлттық Ғылым академиясының корреспондент-мүшесі, Ш. Уәлиханов атындағы сыйлықтың лауреаты, Қазақстан ғылымына еңбегі сіңген қайраткер, филология ғылымдарының докторы, профессор Мәулен Балақайұлы Балақаевтың бастамасымен 1971 ж. Тіл білімі институты жанынан Тіл мәдениеті бөлімі ашылды. Аталмыш бөлімнің басқа бөлімдерден сәл кешеуілдеп ашылуына бірнеше жағдай себеп болды. Ең алдымен, жаңа жазу негізінде жаппай сауаттандыру науқаны ел аумағын түгел дерлік қамтыған шақта білім беру, ағарту мекемелерінде, бұқаралық баспасөз беттерінде, ұлттық театр сахнасы мен радио арналарында тіл қолданысының көпшілікке ортақ нормаларын айқындау, әдеби тіл жүйесінің заңдылықтарын анықтау қажеттігі байқалған уақытты күту қажет болды. Екіншіден, аталмыш салада мақсатты түрде жұмыс істейтін мамандар қатарын жасақтау міндеті тұрды.
Тіл мәдениеті саласының өзге салалардан қиындығы әрі артықшылығы – мамандардан тілдің ішкі деңгейлерінің жүйесін білуді, сыртқы қолданыс заңдылықтарын тануды, олардың даму тарихын саралауды, әлеумет өмірі мен тілдік ахуалының жайкүйін жазбай тануды талап ететінінде. Осы жылдарда бөлімнің құрамында қызмет еткен аға буын өкілдері қатарында Р. Сыздық, С. Талжанов, Ө. Айтбаев, Қ. Неталиева, И. Ұйықбаев, Н. Уәли, А. Алдаш, Ұ. Сәлиева, З. Бейсенбаева, Ж. Манкеева, Ғ. Әнес сияқты ғалымдар болды.
Тіл мәдениеті бөлімін 1980-1994 жж. аралығында академик Рәбиға Сәтіғалиқызы Сыздық басқарды. Қазақ әдеби тілінің мәдениетін жетілдіру, ауызша және жазбаша сөз қолданысының нормативті сөздіктері мен анықтағыштарын даярлау, сөз зергерлері шығармаларының тілдік ерекшеліктері мен сөздік қуатын айқындау сияқты т.б. мәселелер осы жылдары бөлімде жүргізілген зерттеулер ауқымдылығын көрсетеді. Академик Р. Сыздық қазақ әдеби тілін, оның мәртебесі мен тарихын, Абай тілі, Қадырғали Жалаири мен Ясауидың тілдік мұрасы арқылы негіздеді. 1984 ж. Н. Уәлидің «Сөз мәдениеті» еңбегі жарыққа шықты. Аталған зерттеуде сөзді дұрыс қолдану талабы, оларды ұтымды әрі әсерлі де әсем жұмсай білу сырлары, халқымыздың тілдік қорын жете игеру, норма ұғымы (объективті норма, босаң норма), варианттылық (жарыспалылық) сияқты сөз мәдениетінің көкейкесті мәселелері көтеріліп, сөз сапасын танытатын шеберлік, әдептілік, тазалық, әсерлілік мәселелері арнайы зерттеу нысанына алынды. Осы тұрғыдан автордың сөз мәдениеті деп қалыптастырған атауы сөйлеу үдерісі мен сөз қолданысы әрекетін дәл сипаттап, жаңа деңгейге көтерді. Бұл жылдары бөлім «Қазақ әдеби тілінің ауызша түрі» (1981-1984 жж.), «Қазақ көркем әдебиет тілінің мәдениеті» (1985-1989 жж.), «Қазақ поэтикалық тілінің сөз мәдениеті» (1990- 1993 жж.) тақырыптары бойынша іргелі зерттеулер жүргізді. Олардың негізінде «Қазақ әдеби тілінің ауызша түрі» (1983ж.), «Сөз мәдениеті» (1984 ж.), «Көркем текстке лингвистикалық талдау» (1989 ж.), «Қазақ орфографиясындағы қиындықтар» (1988 ж.), «Сөз сазы» (Р.Сыздықова, 1983 ж.) еңбектері жарияланды.
Соңғы зерттеуде сөз мәдениетінің іргелі мәселелерінің бірі ретінде орфоэпиялық нормалар айқындалып, әдеби тілдегі жеке сөздердің, біріккен сөздердің, ритмикалық топтардың дыбысталу нормалары көрсетіліп, орфоэпиялық ережелер түзілді. Сөйтіп, тілдік элементтерді кодификациялау жұмыстары іске асырылып, сөз мәдениеті функционалдық аспектіде қарастырыла бастады. Бөлімді 1994-2008 жж. аралығында филология ғылымдарының докторы, профессор Уәли Нұргелді Мақажанұлы басқарды. Бөлім қызметкерлері тілдік жүйе және дағды, узус құрылымындағы тілдік элементтер ұйымдасуының нормасы шеңберінен сөз мәдениеті, оның аясындағы сөздік жұмсалым, сөзді ұйымдастыру сапасы, сөз дискурсы мәселелерін зерттеді. Сондай-ақ ел тәуелсіздігіне байланысты қоғамдық санада орныққан өзгерістерге сәйкес қоғамдық қарым-қатынас салалары мен түрлеріндегі сөз сапасының белгілерін анықтап, сөз бірліктерінің жұмсалым өрісі мен қолданыс түрлерін айқындады. Лингвоэкология және сөз тазалығын сақтау, қазіргі қазақ тіліндегі функционалдық стильдердің қалыптасуы мен дамуын саралау, бұқаралық ақпарат құралдарының дискурстық мәселелері, этномәдени бірліктер мен жаңа қолданыстардың тілдік және тарихи сипатын анықтау, олардың жұмсалым ерекшеліктері, фонетика мен фонологияның, графика, орфография және орфоэпияның әдіснамалық-теориялық мәселелері аясында зерттеулер жүргізді.
2008-2011 жж. аралығында бөлімді филология ғылымдарының докторы, профессор Күдеринова Құралай Бимолдақызы басқарды. Бұл жылдары бөлімде филология ғылымдарының докторлары – Р.Сыздық, Н.Уәли, филология ғылымдарының кандидаты Н.Әміржанова қызмет етті. Бөлім қызметкерлері ауызша қарымқатынас тілінің жүйесі мен құрылымын, нормасын, мәдениетін кешенді түрде зерттеді. Ауызша сөз, жазба сөз, сөйленім, айтылым, ауызекі тіл, ауызша ресми тіл, бейресми сөйлеу тілі, сөйлеу тілі, диалогтік сөз, монологтік сөз, кодификацияланған тіл, кодификацияланбаған тіл, дискурс түрлері, контактілі сөз, дистанттілі сөз т.б. іргелі ұғымдардың арақатынасын айқындап, ауызша сөзді таспаға түсіріп жазба сөзге көшірілген ауызша дискурс түрлері (көркем дискурс, публицистикалық дискурс, ғылыми дискурс, іскери дискурстар) мәтіндеріндегі тілдік бірліктер, құралдар, жүйе мен құрылым сипатын екшеді. Сонымен қатар қазіргі қазақ ауызша әдеби тілінің және ауызекі тілінің орфоэпиялық нормаларын айқындап, радио, теледидар, интернет тілін зерттеді.
2008-2015 жж. аралығында бөлімді филология ғылымдарының кандидаты Исаева Жанат Аманжолқызы басқарды. Бұл жылдары бөлім қызметкерлері тіл және сөз стилистикасын лингвокогнитивтік тұрғыда зерттеді. Тіл және сөз стилистикасын коммуникативтік, прагматикалық, когнитивтік, лингвомәдени, этикалық тұрғыдан қарастырды. Сөздің коммуникативтік сапасын объективті түрде айқындай отырып, мәтінді интерпретациялаудың, тілдік нормаларды кодификациялаудың теориялық негіздерін жасады. Бөлім қызметкерлері ҚР Білім және ғылым министрлігінің қолдауымен «Ұлы дала тұлғалары» атты ғылыми зерттеулер сериясы аясында Қазақстан ғылымында, мәдениеті мен білім беру ісінде іргелі ғылыми-зерттеу жұмыстарын қалдырған ұлы ғалым және ұстаз, еліміздің тіл ғылымын зерттеушілердің алдыңғы толқын өкілдерінің бірі, аса көрнекті қоғам қайраткері, филология ғылымдарының докторы, ҚР ҰҒА академигі, Мемлекеттік сыйлықтың иегері Ісмет Кеңесбайұлы Кеңесбаевтың тұлғасын танытуға байланысты өмірдеректік ғұмырнамасынан бастап, ғылыми мұрасын және қазақ ғылымы мен мәдениетін дамытуға сіңірген еңбектерін жанжақты талдай отырып, оның адамдық, азаматтық, ғалымдық және қайраткерлік бейнесіне байланысты ұжымдық монографияны жариялады.
2015 ж. қазіргі кезге дейін бөлімді Әміржанова Назира Серікқызы басқарады. 2015-2020 жж. бөлімде ф.ғ.д., профессор Р.Сыздық, ф.ғ.д., профессор Н.Уәли, ф.ғ.д., профессор Қ. Күдеринова, ф.ғ.д., профессор А.Алдаш, ф.ғ.д., профессор Б.Момынова, PhD докторы Е.Маралбек, магистрлер Г.Рахманова, Ш.Қазақбаева жұмыс істеді.